Co wyróżnia biżuterię Art Déco?

Styl Art Déco narodził się w 1925 roku w Paryżu. Nazwa „Art Déco” jest skróconą formą nazwy wydarzenia: Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes (Międzynarodowa Wystawa Nowoczesnej Sztuki Przemysłowej i Dekoracyjnej). Wystawa, która w 1925 roku odbyła się w stolicy Francji była niezwykle istotnym wydarzeniem dla sztuki, przyczyniając się do spopularyzowania, niedocenianych dotąd dziedzin sztuki i życia. 

Założenia stylu Art Deco

Styl Art Déco zakłada uzyskanie harmonii pomiędzy sztuką i przemysłem. Większość twórców tego okresu nie do końca jednak akceptowała nowoczesne technik produkcji, będąc stale przyzwyczajona do tradycyjnych form. Dlatego też, wykorzystywanie rękodzieła w czasie wyrobu każdej rzeczy było nadal popularne. Wszelkie wytwarzane produkty, w tym także biżuteria, charakteryzowały się mocno nasyconymi barwami kontrastującymi ze sobą oraz geometrycznymi zdobieniami.

Jednym z największych twórców nurtu Art Déco był francuski dekorator Jeana Duranda. Jego dzieła wyróżniały się wyjątkowym, kubistycznym wzornictwem oraz formą.

Biżuteria w stylu Art Déco poprzedza erę edwardiańską. Dla nowicjuszy biżuterii odróżnienie tych dwóch epok może być problematyczne, ponieważ w każdej z nich do produkcji biżuterii wykorzystywano platynę i antyczne diamenty. Jednak projekty w stylu Art Déco różnią się od projektów edwardiańskich. Są one zdecydowanie bardziej geometryczne i symetryczne.

Biżuteria w stylu edwardiańskim była inspirowana naturą – delikatna i lekka. Z kolei ta tworzona w stylu Art Déco miała mniej wolnej przestrzeni pomiędzy poszczególnymi jej elementami i zdecydowanie bardziej industrialny charakter.

Kamienie cięte kalibrem

Kamienie cięte kalibrem są bardzo ważnym elementem biżuterii w stylu Art Déco. Są to kamienie szlachetne cięte w specjalny, niestandardowy sposób w celu dopasowania ich do biżuterii. Mają one ściśle przylegać do pozostałych kamieni, wpływając na ogólny projekt biżuterii.

Skarby lat 20. XX wieku współcześnie

Biżuteria w stylu Art Déco od lat 60. XX wieku jest bardzo pożądana, doceniana i chętnie nabywana, nie tylko ze względu na oryginalny kształt i wykonanie, ale także ogromną wartość artystyczno-dekoracyjną.

Dla przykładu, 7 kwietnia 2014 roku, na przeprowadzonej w Hong Kongu aukcji Sotheby’s, za cenę ponad 27 mln dolarów został sprzedany naszyjnik Cartier, który pierwotnie był zaprojektowany dla najbogatszej amerykanki – Barbary Hutton.

Na szczęście nie musimy szukać aukcji, na których nabędziemy biżuterię w stylu Art Déco za tak niebotyczną kwotę. Jest multum współczesnych modeli inspirowanych stylem tamtej epoki, które są zdecydowanie bardziej łaskawsze dla naszej kieszeni. Każdy z nas znaleźć może wymarzoną geometryczną formę, wykonaną z białego złota, o szlifie wyróżniającym tę epokę.

Wyróżnijmy podstawowe cechy stylu Art Déco

Biżuterię Art Déco wyróżnia:

• materiał z jakiego jest wykonywana – jest to najczęściej białe złoto lub platyna,
• zmodyfikowane w specjalny sposób kryształy i diamenty wykorzystywane są w produkcji tego rodzaju biżuterii,
• niesamowite szlify i kształty,
• symetryczne i geometryczne formy,
• skalibrowane kamienie szlachetne,
• niewielkie elementy układające się w piękne, delikatne wzory.

Tworzona współcześnie biżuteria w stylu Art Déco dostosowana jest do aktywnego trybu życia wielu osób. Wykonywana jest z różnych materiałów – tak drogich i kosztownych, jak i znacznie tańszych, do których należą metale kolorowe, czy szkło. Chodzi o to, aby niezależnie od zasobności portfela, każdy mógł nabyć coś, co mu się spodoba.

Wielu rękodzielników amatorów stara się tworzyć własne projekty na wzór tych z lat 20. XX wieku. Sięgają oni po piękne koraliki, kamienie szlachetne i kryształy – nie koniecznie o wartości kilku milionów złotych. Wspaniały wybór kamieni znaleźć można na https://www.dekorynka.pl/kamienie.html. Odpowiednio dobrane elementy pozwolą stworzyć biżuterię najwyższej klasy, która oprócz tego, że ma zdobić nasz strój i ciało będzie także wielofunkcyjna i praktyczna.

Źródło:

• P. Cabanne, Encyklopedia art déco, przekład J. Guze, uzupełnienia A. Sieradzka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.